Sözlerin ne kadar çok acıtmıştı canımı ben ise sen üzülme diye hep gülümsedim.Ben sen üzülme diye kırıldığımı belli etmezken senleyken gülüp, sensizken ağlarken senin beni kıra kıra gittiğini unutamııyorum.Tabi doğru hiç sormadın bana nasılsın? diye sadece son sözlerini söyleyip çekip gittin eğer bir gün geri dönersen o zaman sana tek diyeceğim söz"BENİM KALBİMİN SAHİBİ DEĞİL ARTIK KATİLİSİN" olur.
Eskiden konuşmamıza gerek yoktu gözlerimiz anlatıyordu birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi , gözlerimizin içi gülüyordu. Keşke şuanda da yanımda olsan sadece gözlerine baksam gözlerimden anlasan derdimi ufak bir gülümsesen benim için çünkü sen Yokken ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz...
Hayatımızda onca yanlış aşk yaşadık ki sevmememiz gerekeni sevdik, güvenmememiz gerekene güvendik yeri geldi farklı insan olduk onlar için onların istediği kişi olduk ve sadece biz üzüldük eski halimize dönmeye çalıştık içimizdeki yarayla, şimdi yalan aşklara ne güçüm var ne de ümidim.Gerçekten sevene kalbimin kapısı tamamen açık gel ve güzelleştir küle dönmüş kalbimi.
Yorumlar
Yorum Gönder